نذار هوای عشقمون دوباره طوفانی بشه

     نذار که دست روزگار خط بکشه رو آسمون

              ابر غرورو پس بزن تا بشکنه طلسممون 

        نذار که پشت شیشه ها چشم های من جا بمونه 

 نذار که این شیشه ی دل تنهای تنها بمونه

   نذار پرنده ی دلت بشینه رو بام کسی

               تو آسمون ها پر بکش تا که به مقصد برسی

        تو ای دلیل موندنم راه رسیدن آسونه

        ریلی که بین من و توست ما رو بهم می رسونه